Strip ličnost: Serđo Boneli – Tvorac snova o beskrajnim prostranstvima i nestvarnim pustolovinama
Dva dečaka koji odrastaju na istom mestu u proteklom veku, razdvojena decenijskim ponorom su ujedinjena maštom čoveka koji je stvorio likove jednog nestašnog pilota i jednog pravednog duha.
Malobrojni su oni koje sudbina, ili koja god viša sila, postavi na idealno mesto već samim činom rođenja kao što je to bio slučaj sa dečakom koji je plačom napunio pluća po prvi put 2. decembra 1932. godine u Milanu. Serđo Boneli, sin Đovani Luiđija, tvorca slavnog Teksa i Tee Boneli koja od 1946. staje na čelo izdavačke kuće, rano ulazi u porodični posao. Međutim, da bi se popeo do vrha kompanije koja danas nosi ime po njemu, mladi Serđo je morao da krene sa dna. Počeo je kao običan radnik u skladištu gde je i udahnuo prve štamparske mirise. Kasnije biva prosleđen u redakciju gde se bavi odgovaranjem na pisma čitalaca i na taj način shvata šta strip junaci znače publici.
Kao scenarista debituje 1954. pod pseudonimom Analisa Maći u saradnji sa Rojem D’Amijem na priči o Indijancima. Nedugo potom, 1957. godine, staje na čelo izdavačke kuće Araldo (budući SBE) umesto svoje majke Tee. Araldo je i tada bio vodeće ime u italijanskom strip izdavaštvu. Imao je okosnicu, paletu likova, široku publiku. Imao je Teksa, koji je postao za kompaniju ono što je Miki Maus bio za Dizni, ali tek sa ustoličenjem dvadesetpetogodišnjeg Serđa dolazi zlatno doba za italijanski strip.
Ime slavnog roditelja često je teško breme za naslednike, naročito ako uplivaju u vode porodičnog posla. Poređenja su neminovna, a senka uspeha stare generacije ume četo da bude više od prijatnog hlada. Serđo je to osetio i na vreme počeo da stvara pod novim pseudonimom koji će upamtiti i obožavati milioni – Gvido Nolita.
Prvi rad koji je potpisao alter ego Serđa Bonelija je Dečak sa Divljeg zapada na. Serijal koji je na ovim prostorima poznatiji kao Tim i Dasti započeo je svoj život 1958. i dosegao je brojku od dvadeset i jedne epizode. Vizuelni kokreator Nolitinog prvog scenarističkog čeda bio je Franko Binjoti.
Dve godine kasnije, stvara Sudiju Bina sa Trakuiniom kao crtačem. Miniserijal od šest epizoda objavljen je tek 1963. kao deo Knjige o kauboju.
Povezano: STRIP LIČNOST: Ticijano Sklavi – umetnost depresije
Te 1960. pored pisanja humorističnih avantura južnjačkog sudije, Boneli/Nolita doživljava jedan sudbonosni susret – upoznaje Galijena Ferija. Već sledeće godine, zajedničkim snagama, stvaraju jedan od najvećih hitova SBE – Zagora. Mešavina Fantoma, Tarzana u vesternu, sa elementima horora i fantastike bio je prvi korak izvan Bonelijeve zone komfora koju su činili kauboji sa šeširima i koltovima. Elementi novih žanrova se upliću u vestern i počinju da evoluiraju.
Sledeća karika te evolucije nastaje 1975. godine, kada Nolita stvara Mister Noa. Buntovnika, švalera, pilota, bivšeg ratnika odbeglog od dvadesetog veka u šume Amazonije. Kasnije će Serđo priznati da mu je Džeri Drejk omiljena tvorevina, omiljeni literarni sin.
Ipak, trag genijalnosti čoveka sa dva imena se ne završava njegovim sopstvenim kreacijama. Serđo se dohvatio u nekoliko navrata i Teksa Vilera, kreacije svog oca. Najvećem rendžeru koji je ikada delio pravdu u prerijama Amerike, Serđo je svojim pričama davao nove dimenzije. Ipak, potpunu dekonstrukciju i psihologisanje stamenog Vilera zabranio je tata Boneli, smatrajući da Teks uvek mora da bude više od čoveka.
Osamdesete su donele više uredničkih obaveza na leđa Serđa Bonelija i on napušta aktivan rad na Zagoru. Mister Noa se već teže odriče. Smanjuje broj priča koje piše, ali i dalje je aktivan u redovnoj seriji sve do 1995. kada napušta i svog miljenika. Sve do zaključne pustolovine kojom je 2006. serijal trebao da doživi svoj prirodni kraj.
Naredne godine je prepustio mesto generalnog direktora Serđo Boneli Editorea Deciju Kanizu.
Posle kraće bolesti, život velikana devete umetnosti se gasi na jednoj klinici u Monci 26. septembra 2011.
Svojim vizionarstvom, Serđo Boneli, nije samo stvorio dva klasična junaka italijanskog stripa. On je utabao stazu za preokrete, za eksperimente, za otvaranje novih horizonta. Bez Zagora i istupanja iz šablona pukog vesterna koji je on predstavljao, možda ne bi bilo ni Kena, Dilana, Martija, Nejtana… Svih tih Bonelijevaca koji čine neotuđiv deo italijanske škole stripa.
A ona dva dečaka sa početka? To su otac i sin koji su zahvaljujući mašti jednog velikog čoveka zajedno odrastali uz iste priče u različitim vremenima i na istim mestima sklapali svoje moralne kompase kojima se danas tiho ponose. I dalje čitaju besmrtna dela Serđa Bonelija/Gvida Nolite.
