BeGe MEN i “marš iz mog Beograda!” autora Lošića i Dobrića
Pred vama je nova epizoda BeGe MEN-a koja nam svedoči o ozbiljnom problemu koji pogađa mnoge Beograđane. Naši mladi autori Lošić i Dobrić u ovoj epizodi su predstavili BeGe MEN-a kako se bori protiv bahatosti ljudi koji sebe nazivaju “rođenim Beograđanima”.
Sociološki problem zvani “marš iz mog Beograda” predstavlja praktično svakodnevicu modernog Beograda u 21. veku. Različite vrste diskriminacije postoje. Verska, rasna i etnička diskriminacija spadaju u red starih, tačnije starije podele diskriminacije u odnosu na to prema kom kriterijumu se neko izopštava iz društva. Kasnije je u ovir diskriminacije uvedena diskriminacija prema polu, a najkasnije prema seksualnom opredeljenju.
Sada bismo mogli naširoko i naduboku govoriti o istoriji borbre protiv diskriminacije, prvim zakonima koji nam garantuju prava i zabranjuju diskriminaciju, ali bismo tako ušli previše duboko u materiju sa kojom se susrećemo svakodnevno.
Pročitajte prethodnog BeGe MEN-a: Strip “BeGe MEN i novogodišnji tunel” autora Lošića i Dobrića
Ono što je za priču bitno jesu ta lokalna patriotska osećanja, koja ruže odnose između gradova u jednoj zemlji. Ljudi koji žive u jednom mestu su uvek sa podozrenjem gledali na one u drugim naseljima. Ali ovde se ide još dublje, kada je u pitanju Beograd.
Beograd je grad kao i svaki drugi milionski grad, pun doseljenika, sirotinje i bede. Međutim, u Beogradu koji je nebrojano puta rušen i nebrojano puta menjao zastave više nije moguće odrediti ko je zapravo pravi Beograđanin. Ali to ipak ne onemogućuje “rođene Beograđane” da svakog došljaka u ovaj veliki grad, prestonicu Srbije tera iz njega.
Pročitajte prethodnog BeGe MEN-a: Strip “BeGe MEN u GSP-u” autora Lošića i Dobrića
Surove scene kojima su prisustvovali mladi autori opisane su u ovom nastavku BeGe MEN-a.
Ono što je najvažnije za priču jeste da svi imamo pravo na Beograd, jer zbog vekova centralizacije na ovim prostorima, jedino Beograd je mesto u celoj Srbiji u kojem ljudi imaju makar nekakvu perspektivu, ili se nadaju da će je imati. I zaista ne postoje “rođeni Beograđani”.
